تختی که از کشتار زلزله بوئین‌زهرا دل‌شکسته بود، پا در مسیری گذاشت تا اندوه و تأثر در سطح ماندۀ مردمان اهل حزن را به جایی هدایت کند تا گذرا نباشد. او شکل‌دهندۀ شرایطی شد که مردم با پرداخت حتی اندکی پول خود را مسئول بدانند و مهم‌تر آن اتحاد رنگ‌باخته جانی دیگر یابد. انگار زمین در بوئین‌زهرا تکان خورد تا مردم تهران هم تکان بخورند و به چشم خود ببینند که هستند...مردم به خود آمدند و به یاری تختی شتافتند و در دورۀ بسیار کوتاهی تبدیل به تنی واحد شدند و به همدیگر تکیه کردند.